Dag 5, don 10-8-17: op naar Taman Negara,

Vannacht werden we wakker van de telefoon van het hotel die ging. Bleek iemand verkeerd gebeld te hebben, moest een andere kamer hebben. Nou je zit stijf rechtop van schrik. Gelukkig is Stijn er niet wakker van geworden, terwijl hij ernaast lag.
Helaas heeft het Ronny tot 2:30 uur geduurd voordat hij weer in slaap viel.

Om 6:15 liep de wekker af.. wassen, ontbijten en uitchecken.
Voordeel was wel dat het erg rustig was in de ontbijtzaal.

Om 7:40 werden we opgehaald door een taxibusje. Deze bracht ons naar een verzamelplaats. Hier moesten we wachten tot de grote bus om 8:30 vertrok naar Taman Negara. In deze bus zat een mengelmoes van mensen: Engelsen, Spanjaarden, Duitsers en Nederlanders. We gaan allemaal naar Taman. Taman Negara is een nationaal natuurpark en wordt nog steeds goed beschermd door de locals. Het ligt in een regenwoud dat het oudste van de wereld zou zijn.

De busrit was lang, 4 uur hebben we erin mogen hobbelen, wel erg prettig was de airco in de bus.
Het laatste stuk van de rit vond ik minder prettig. De chauffeur reed naar mijn idee erg hard op een niet al te rechte weg, het ging ook flink op en neer.
Rond 12:00 kwamen we toch veilig aan bij de boot en hier begon het wachten en het geduld hebben. We werden met onze koffers ergens neer gezet en moesten het zelf uitzoeken. Het bleek dat we aan een tafeltje in een gebouw ingeschreven moesten worden. Ik dus de rij in. Dit schoot helemaal niet op. Geen idee waarom niet. Ronny en Stijn zijn alvast gaan eten bij het stalletje dat voor het gebouw stond. Ik zou daarna afwisselen met Ronny. Ineens bleek dat je eerst in een ander gebouw aan de overkant van de straat de toegang van het natuurpark en het gebruik van camera's moest betalen en dan weer terug hier moest komen. Gelukkig was Ronny al klaar met eten, hij nam mijn plaats in en ik ging naar de overkant. Ook hier duurde het weer wat langer. De kosten waren voor ons drietjes 13 ringgit. Is ong €2,50. Daarna weer terug naar de overkant en weer verder in de rij wachten. Ronny bleef staan zodat ik iets kon eten. Het eten was heerlijk. Noodles met kip en saté. En het kostte 2x niks.
Eindelijk waren we aan de beurt, het was inmiddels 13:30 uur. Nu begon het wachten op de bootjes. Om 14:15 konden we met ons bootje vertrekken. Deze hele procedure was niet prettig. Je moest èn eten èn inchecken op 2 verschillende plaatsen èn op tijd voor de boot zijn. Heel vreemd geregeld. Waarom niet al direct 's morgens bij de bus?

De boottocht was ook lang.... 3 uur en had een lengte van 35 km over de Sungai Tembeling. Wel relaxend, je kon niets anders anders dan zitten en wat voor je uitkijken, slapen of lezen. De longtailboat (16 personen en bagage) ging redelijk hard. Het was eigenlijk een soort van lange kano voor meerdere mensen met een dak erboven. Op een gegeven moment wist ik niet meer hoe ik moest gaan zitten door de pijn aan mijn vod. Te veel wiebelen kon ook niet, want dan zouden we in het water belanden. Ik ben in ieder geval flink nat geworden, voor me zat een vrouw met haar voet op de rand van het bootje. Ze gleed uit en kwam met haar voet in het water. Hierdoor spatte dit flink op en kregen Ronny en ik de volle lading over ons heen. Dit was echter absoluut geen straf, maar een heerlijke verkoeling. Onderweg hebben we buiten een ijsvogel ( denk ik dat het was) wat apen, wilde ossen (seladang) en koeien geen andere dieren gezien. Daar ging de boot te hard voor en was het water te breed.

Rond 17:15 kwamen aan bij ons verblijf voor de komende nachten. We werden aan de overkant afgezet en moesten van daaruit met een watertaxi naar ons "resort". Hier ging het inchecken lekker snel en kregen we iets te drinken en een heerlijk koud doekje om je een beetje te verfrissen.
We hebben een leuk chaletje met fatsoenlijke bedden, dit keer ook voor Stijn. Een mooie, ruime badkamer was ook aanwezig. Dit verblijf was een stuk ruimer en netter dan het hotel in Kuala Lumpur. De huisjes staan in het park tussen de bomen, waar de apen in slingeren. Niets op het terras laten staan en deuren en ramen goed gesloten houden!! Na de incheck en verkenning van het park ( door de mannen) hebben we tot het eten liggen relaxen op ons bed.

We hebben vanavond in het restaurant van ons resort gegeten. Ronny en ik zijn voor het buffet gegaan, Stijn heeft zich te goed gedaan aan kipvleugels, saté, rijst, empala's en nog meer saté. Het smaakte allemaal goed.

Na het eten hebben we nog een paar potjes Ludo gedaan.
Over de winnaar zullen we het maar niet hebben.

We hadden besloten om niet mee te gaan met de nachtwandeling.
Rond 23:30 lagen we in onze bedden, deze liggen trouwens heerlijk.

Onder het genot van het geluid van schreeuwende apen en fluitende vogels nog even gelezen en toen gaan slapen. Je hoort de apen en andere beesten over het dak lopen.

De overgang van het drukke Kuala Lumpur naar hier is enorm, maar wel prettig.
Na een paar dagen gezellige drukte vind ik deze rust wel heerlijk.