Dag 18, woe, 23-8-17, terug naar Kuala Lumpur.

Vandaag verlaten we helaas deze mooie plek.
Met pijn in mijn hart moet ik zeggen.

Op het gemak opgestaan en ontbeten.
Het ontbijt is hier wel wat magertjes als je gewoon Nederlands ontbijt wilt. Zo is er aan beleg Bv alleen jam of honing, geen vlees of kaas.
Ook hebben ze moeite om alles bij te houden, vaak zijn de bakken leeg of is er geen servies.

Na het ontbijt zijn we ons gaan klaarmaken voor de terugreis naar Kuala Lumpur.

We hebben op het terras nog Ludo gespeeld terwijl we wachtten op de boot.

Er was wat verwarring ivm opstapplek voor de boot. Stijn en ik waren al naar de pier gelopen waar we op de heenweg uit zijn gestapt, terwijl Ronny bij de koffers bleef. Toen bleek dat wij daar ook moesten zijn omdat de boot ons vanaf daar rechtstreeks meenam. Wij weer naar daar gelopen. Daar aangekomen bleek na een tijdje dat we toch weer naar de pier moesten, omdat alleen de koffers in het kleine bootje naar de pier gebracht werden. Weer terug lopen dus. Heb ik ook mijn gymnastiek voor vandaag gehad.
We hadden ons al voorbereid op een behoorlijk hobbelige terugreis, maar dat viel heel erg mee. (Helaas voor Stijn, hij vond dat wel leuk)
Na een klein uurtje varen waren we aan de overkant. Hier was even wat verwarring waar onze taxi stond. We werden door een aantal mannen aangesproken dat ze ons wel naar het vliegveld wilden brengen, maar als we zeiden dat we opgehaald werden, lieten ze ons netjes met rust.
Dat is hier in Maleisië wel fijn, ze blijven niet aandringen of zeuren. Nergens eigenlijk.

Op een gegeven moment zijn Ronny en Stijn maar eens naar het kantoortje gelopen waar we ook zijn begonnen aan de weg naar het eiland en hier bleek idd de chauffeur te staan. Dus konden we weer met onze koffers daar naartoe lopen, niet zo prettig, aangezien het geen goede weg was.

Eenmaal in het taxibusje, dat we voor ons drietjes hadden, verliep de weg naar het vliegveld vlot, al was het af en toe wel erg hobbelig.
In een uurtje waren we er.
Op het vliegveld was het even zoeken hoe en wat. Het is maar een klein vliegveld, maar wel wat verwarrend.
Eerst hebben we wat rondgelopen op zoek naar een plekje om te zitten.
Uiteindelijk vonden we boven een ruimte om te zitten bij de KFC. Hier maar een klein frietje gepakt, maar dat vond ik niet lekker. Tegen de tijd dat we moesten inchecken naar beneden gegaan. Hier liepen we bijna voorbij de koffercontrole. Het waren 2 kastjes met een lopende band waar iemand achter zat. Je zag er verder niets van.
Daarna naar de incheck, dit ging op zich best snel.
Vervolgens door naar de securitycheck, ook al zo wazig. Omdat ik door mijn icd niet door de poortjes mag, moet ik me altijd melden met mijn icd-kaart en wordt ik handmatig gefouilleerd. Nou hier kon ik dus gewoon doorlopen langs de poortjes en werd ik niet gecontroleerd. En bij Ronny ging het poortje af en kon hij toch gewoon doorlopen, niemand die er wat van zei of er naar keek. Heel raar en ik moet zeggen dat dit je geen prettig gevoel geeft. Zelfs in het vliegtuig had ik dat gevoel nog wat.
Boven bij de gate zitten wachten. Hier loopt ook alles door elkaar. Mensen die aankomen en die vertrekken.
De vlucht zelf van Kota Bharu naar Kuala Lumpur verliep rustig, was dan ook maar een uurtje.
We kregen een zakje met nootjes en wat te drinken.
Wel hadden we weinig beenruimte. En dan zijn wij toch niet echt lang.
In de aankomsthal van Kuala Lumpur zagen we al direct de borden met de route naar ons hotel staan. Sama Sama airporthotel.
Na een stukje gelopen te hebben en met de lift omlaag gegaan te zijn zag ik een soort van golfkarretje stoppen waar de naam van het hotel opstond. Maar gevraagd of hij ons naar het hotel kon brengen en dat deed hij gelukkig, want het was een flink stuk rijden. En ook hier werd weer een racetempo aangehouden, tot grote pret van Stijn.
Aangekomen bij het hotel, bleek dit echt heel chique te zijn. We vonden het direct al jammer dat het maar voor 1 nacht was.

Nadat we de sleutel van onze kamer hadden gekregen en de deur opendeden wisten we niet wat we zagen. Een mega kamer met 2 hele grote kingsize bedden. Een tv die groter was dan de onze thuis en een luxe badkamer met een grote douche en een apart bad. Echt heel gaaf.
Nadat we ons wat opgefrist en omgekleed hadden, want hier wilden we niet in onze strandkloffie rondlopen zijn we even naar het zwembad gaan kijken. Dit is buiten en ook al zo groot. Met een bubbelbad. Dit wordt relaxen morgen, want we hebben morgen tot 18:00 uur de kamer.
We hebben gegeten in de bar/grillrestaurant. Dita was weer eens wat anders. Eten onder het genot van een optreden van een livebandje. Het eten was lekker, alleen kreeg Stijn last van zijn buik en kreeg hij bijna niets op, ondanks dat hij saté had. Ik denk dat hij te lang niets gegeten had, het was inmiddels al na 21:00 uur.
Wat ook hier weer gebeurde was dat we het eten weer niet tegelijk kregen. Zo raar.

Na het eten zijn we nog even het hotel gaan verkennen. In de ballroom was een of ander evenement bezig. De mensen hadden allemaal iets van cowboykleding aan en er werden prijzen verloot. Volgens mij ging het om telefoons. Grappig om te zien.

Op de kamer op de mega grote bedden nog wat liggen lezen en daarna lekker gaan slapen. Het was inmiddels al na 0:00 uur.

Vannacht heb ik wel wat meer last gehad, maar het was dan ook een vermoeiende dag. Ik ben blij dat we deze tussenstop hebben en pas morgenavond door naar Brussel gaan. Anders was het echt veel te vermoeiend geweest.